niedyskrecja

• Na tym blogu piszę głównie o sobie, ale również o innych ludziach. Wczoraj bliska mi osoba oskarżyła mnie o niedyskrecję, choć Ona sama nie dostrzegła w moim blogu żadnych naruszających jej prywatność treści. Jednak, kierując się uczciwością, pragnę wszystkim moim Czytelnikom przypomnieć, iż każdy mój post można skomentować. Zapraszam więc - jeśli kogoś urażę, piszcie komentarze! A jeśli ktoś cudzych opowieści z zasady nie tyka - może mnie po prostu nie czytać. :)
• Jeśli chodzi o dyskrecję, przestrzegam zasad anonimowości. Macie jednak prawo poprosić mnie o usunięcie posta, jeśli uznacie, że naruszam Waszą prywatność. Proście, a zostaniecie wysłuchani! No, chyba, że dany post Was nie dotyczy - to pośpieszę z wyjaśnieniami :). Jestem też przywiązana to swoich wytworów, więc powinniście udowodnić mi, że naruszam Waszą prywatność. Szczerość nie musi być jednoznaczna z niedyskrecją. Przy okazji obwieszczam moim znajomym, nieznajomym, tym obecnym i tym ze wspomnień: nie wymieniam nazwisk ani innych danych identyfikacyjnych, a treści staram się układać tak, aby opisywały zjawisko, o którym chcę opowiedzieć, a nie dokładne miejsca, czy konkretne osoby. Ponadto - przedstawiam tu własną perspektywę - a jak wiecie, ludzie zachowują różne obrazy z tych samych sytuacji. Podejrzewam, że niewiele osób rozpoznało tu siebie lub innych. Jeśli tak jest - to działanie zamierzone, ale na pewno nie ujawniające person. Czasem piszę do kogoś konkretnego, ale to już leży w tego kogoś domyśle.
• No i cóż, przykro mi po tylu latach głębokiej znajomości z Bliską Osobą słyszeć tak niepochlebne opinie o sobie - ale wiem, że w przypadku Jej właśnie (uwaga to zwierzenie, które możesz zdementować) wynika to z tego, że z natury jestem kobietą z dość sporym dystansem do samej siebie... może dlatego Ten Ktoś lubi czasem na mnie pojechać jak na łysej kobyle, bo wie, że spotka się najwyżej ze wzruszeniem ramion albo z niemrawą próbą tłumaczenia się, a nie z agresywną obroną. Ale dziś się bronię, gdy godzisz we mnie, mówiąc, że tajemnic mi już nie powierzysz. To ostry nóż, który mi się nie należy. Na pewno nie! Brak motywu tej zbrodni! Mam otwarte serce i czasem ostry jęzor, ale tajemnice trzymam zamknięte w swojej zakutej pale. Niektóre z nich ujawniam Tobie, Przyjaciółko. Tak więc wybacz, ale Miła, (dla Twej wrażliwości nie wymieniam imienia), niektóre sytuacje łatwo przecenić - a nie są warte nawet splunięcia. Tak serio traktować siebie - to wątpliwa satysfakcja, a częściej frustracja (jak ostatnio).
• Przypominam! Usuwam posty na prośbę osób urażonych naruszeniem ich prywatności (znajdźcie taki, he he!)
• Dziękuję wszystkim, którzy z ciekawością tu zaglądają - na szczęście słyszę wiele pochwał i słów uznania. O krytykę też proszę (tę rzadko słyszę :)) Pozdrawiam serdecznie wszystkich ciekawych mojego świata....